دانشنامه اسلامی
شیخ محمّدحسن بن شیخ محمّدرضا بن شیخ موسی بن شیخ جعفر نجفی (کاشف الغطاء)، از علمای قرن چهاردهم هجری. در کربلا متولّد شده و در نجف اشرف بزرگ شده، در سن ۱۷ سالگی در ۱۲۹۵ق به اتّفاق برادرش شیخ علی (صاحب حصون) به اصفهان آمده و چهار سال در آنجا به درس حاج شیخ محمّدباقر نجفی مسجد شاهی و دیگران حاضر شده است. از آن به بعد در اصفهان ساکن بوده و کم کم صاحب ریاست و مکنت بسیار شده و لقب «شیخ العراقین» یافته و به «کاشفی» معروف شد. مدّتی امور کنسولگری عراق در اصفهان را عهده دار بوده و با سفارت روس ارتباط داشته است. از اقدامات او خراب کردن قلعه طبرک اصفهان است. سرانجام در ۷ ربیع الثّانی ۱۳۳۶ق وفات یافته، جنازه اش به نجف نقل گردیده و در مقبره خانوادگی مدفون شد.
آل محبوبه نجفی، جعفر بن باقر، ماضی النّجف و حاضرها، ج۳، ص۱۸۲.
۱. ↑ آل محبوبه نجفی، جعفر بن باقر، ماضی النّجف و حاضرها، ج۳، ص۱۸۲.۲. ↑ بلاغی، عبدالحجه، تاریخ نائین، ج۴۷ ص۸۹.۳. ↑ جابری انصاری، حاج میرزا حسن خان، تاریخ اصفهان: تعلیقات، ص۱۰۲.۴. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۶۹-۷۰.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۴۸۵.
...
