دانشنامه اسلامی
مبادی شانی، از اقسام مبادی مشتقات بوده و در جایی است که مبدا مشتق، به صورت شانیت و قوه می باشد، مانند: «مثمر»؛ به این بیان که یک درخت در صورتی مثمرمیوه دهنده) می باشد که شانیت و استعداد آن را داشته باشد، هر چند که بالفعل و در زمان حاضر میوه ای نداشته باشد؛ بنابراین، نسبت به درختی که در زمستان هیچ گونه برگ و میوه ای ندارد، به اعتبار این که در بهار و تابستان میوه خواهد داد و استعداد آن را دارد، صدق مثمر صحیح است و تا زمانی که این استعداد وجود دارد تلبس آن به این مبدا فعلی است، مگر آن که درخت خشک یا بریده شود.
[ویکی فقه] مبادی اشتقاق فعلیت نیافته و دارای شانیت تاثیر را مبادی شانی گویند.
مبادی شانی، از اقسام مبادی مشتقات بوده و در جایی است که مبدا مشتق، به صورت شانیت و قوه می باشد، مانند: «مثمر»؛ به این بیان که یک درخت در صورتی مثمرمیوه دهنده) می باشد که شانیت و استعداد آن را داشته باشد، هر چند که بالفعل و در زمان حاضر میوه ای نداشته باشد؛ بنابراین، نسبت به درختی که در زمستان هیچ گونه برگ و میوه ای ندارد، به اعتبار این که در بهار و تابستان میوه خواهد داد و استعداد آن را دارد، صدق مثمر صحیح است و تا زمانی که این استعداد وجود دارد تلبس آن به این مبدا فعلی است، مگر آن که درخت خشک یا بریده شود.
بیان انوار الاصول
در کتاب «انوار الاصول» آمده است:«... سادسها: التلبس علی نحوالشانیة نحو «القاتل» فی قولنا: السم القاتل، فان القتل لم یصدر منه فعلا بل انما یکون فیه شان القتل...».
