ماچوچه

لغت نامه دهخدا

ماچوچه. [ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) ظرفی باشد لوله دار که با آن شربت و دارو درگلوی اطفال ریزند. ( برهان ). ظرفی که بدان دوا در گلوی اطفال ریزند. ( آنندراج ) ( از جهانگیری ) ( انجمن آرای ناصری ). داروریز بود که در گلوی کودکان دارو بدان افکنند. ( اوبهی ). «داروریز» بود که در گلوی کودکان دارو ریزند. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 505 ) :
طفل را چون شکم بدرد آمد
همچو افعی ز رنج او برپیخت
گشت ساکن ز درد، چون دارو
او به ماچوچه در دهانش ریخت.پرویز خاتون ( از لغت فرس ایضاً ).

فرهنگ عمید

ظرف کوچک لوله دار که با آن دارو به دهان کودک می ریزند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال لنورماند فال لنورماند فال آرزو فال آرزو