دانشنامه اسلامی
معنی یُضِیعَ: که تباه کند - که ضایع کند ("مَا کَانَ ﭐللَّهُ لِیُضِیعَ إِیمَانَکُمْ " یعنی : خدا بر آن نیست که ایمان شما را تباه کند)
ریشه کلمه:
ضیع (۱۰ بار)ل (۳۸۴۲ بار)
تباه شدن. . ممکن است گاهی مراد از آن ترک باشد مثل: . گفتهاند یعنی نماز را ترک کردند در مجمع از امام صادق علیه السلام نقل است که آن را با تأخیر از وقت تباه کردند نه با ترک. آیه . راجع به اعمالی است که پیش از تحوّل قبله رو به بیت المقدّس انجام داده بودند شاید مراد از ایمان عمل باشد و شاید همان ایمان باشد یعنی: خدا عمل و ایمان شما را که پیش از تحوّل قبله انجام دادهاید ضایع و تباه و بی اثر نمیکند. همه موارد استعمال این کلمه در قرآن درباره تباه نشدن اعمال اهل ایمان است. مگر آیه 59 مریم که نقل شد.
