قیتول

لغت نامه دهخدا

قیتول. ( ترکی - مغولی ، اِ ) محلی برای استراحت اردو. || لشکرگاه. اردو. ( فرهنگ فارسی معین ) : امرا و لشکریان که بر در سراپرده و قیتول پادشاهی جمع شده اند، اصلاً اثری از پادشاه نمی یابند. ( فرهنگ فارسی معین از عالم آرا ص 834 ).

فرهنگ معین

[ تر - مغ . ] (اِ. ) ۱ - محلی برای استراحت اردو. ۲ - لشگرگاه ، اردو.

فرهنگ عمید

۱. لشکرگاه.
۲. محلی برای استراحت اردو.

ویکی واژه

محلی برای استراحت اردو.
لشگرگاه، اردو.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تماس فال تماس فال نخود فال نخود فال ای چینگ فال ای چینگ فال تک نیت فال تک نیت