فریبناک

لغت نامه دهخدا

فریبناک. [ ف ِ / ف َ ] ( ص مرکب ) فریبنده. فریب کار. فریب آمیز :
آدمی کو فریبناک بود
هم ز دیوان این مغاک بود.نظامی.مکروه طلعتی است جهان فریبناک
هر بامداد کرده بخوبی تجملی.سعدی.

فرهنگ عمید

فریبنده، فریب دهنده: آدمی کاو فریبناک بُوَد / هم ز دیوان این مغاک بُوَد (نظامی۴: ۶۷۸ ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال پی ام سی فال پی ام سی فال رابطه فال رابطه فال تخمین زمان فال تخمین زمان