غژغژه

لغت نامه دهخدا

غژغژه. [ غ َ غ َ ژَ / ژِ ] ( اِ ) مرغ دشتی. دجاجةالبری. غزغزه. ( فرهنگ شعوری ورق 185 الف ). مرغ جنگلی. غژغژ. ( ناظم الاطباء ). در فرهنگهای دیگر دیده نشد، و ظاهراً مصحف غرغره است. رجوع به غرغره شود.

فرهنگ فارسی

مرغ دشتی مرغ جنگلی

دانشنامه عمومی

غـِژغـِژه یکی از سازهای ماقبل تاریخ است که به گروه های اجتماعی اولیه بشر تعلق داشته است.
ساز غژغژه از صفحه ای چوبی، استخوانی یا فلزی تشکیل شده و معمولاً طرح ماهی واره دارد. انتهای این صفحه، سوراخی دارد که از آن نخی می گذرد که به صفحه گره زده می شود.
چرخش صفحه به وسیلهٔ نخ سبب می شود که از ساز صدایی مانند غژغژ شنیده شود. صدای لزرشی ( ویبراتو ) که با این ساز تولید می شود در پی اثر دوپلر پدید می آید.
در دوران پیشاتاریخ، از غژغژه برای ارتباط از راه دور بهره می گرفتند. پیشینهٔ این ساز به دوران دیرینه سنگی بازمی گردد. یکی از غژغژه های یافته شده در اوکراین در سال ۱۷ هزار پیش از میلاد ساخته شده است. غژغژه در تمامی قاره ها به جز جنوبگان یافته شده است.