دانشنامه اسلامی
علی بن سلیمان ( با علی بن سلیمان محدث سابق الذکر اشتباه نشود) شاگرد حکیم و دانشمند بزرگ کمال الدین احمد بن علی بن سعید بحرینی است که او نیز از علمای نامی بحرین و مفاخر دانشمندان قرن هفتم هجری است.
جمال الدین علی بن سلیمان و استادش کمال الدین احمد هر دو همعصر فیلسوف بزرگ شیعه خواجه نصیرالدین طوسی بوده اند و چنانکه خواهیم دید استاد بوسیله شاگردش با خواجه مکاتبه داشته و با هم مربوط بوده اند.
جمال الدین علی بن سلیمان چنانکه بدست میآید در بحرین از محضر استاد نامبرده استفاده شایان نموده و خود نیز در آن دیار توطن داشته است، و هم در آن بلاد بود که ابن میثم بحرینی دانشمند معروف از مشکوة دانش وی بهره مند گشت و در محضر پرفیضش شرائط شاگردی بعمل آورد و بعدها کتاب اشارات او را شرح کرد.
ولی باید با کمال تأسف گفت این مرد نامی با همه شخصیت علمی و شهرتی که در عصر خود داشته است، در کتب تراجم و رجال شیعه کمتر بشرح حال وی پرداخته اند و مانند بسیاری دیگر از دانشمندان عالی مقام ما تاریخ کامل زندگانی او بر ما پوشیده است.
علامه حلی در کتاب خلاصه و شیخ حر عاملی در امل الامل و شیخ یوسف بحرینی در لؤلؤة البحرین و محدث نوری در خاتمه مستدرک هر کدام در شرح حال وی اشاره مختصری نموده و گذشته اند ولی همین اشارات بخوبی ما را بمقام علمی و شخصیت فلسفی وی آگاه میسازد.
علامه حلی گفته است: «جمال الدین علی بن سلیمان بحرینی در علوم عقلی و نقلی دانشمندی گرانمایه و آشنای بقواعد علمی حکما بوده است، و هم دارای مصنفات نیکو است».
در لؤلؤة البحرین مینویسد: پسر صاحب معالم در اجازه خویش نوشته است: یکی از تصنیفات او کتاب «مفتاح الخیر» شرح دیباچه رسالة الطیر ابن سینا است. و دیگر شرح قصیده ابن سینا در پیرامون نفس میباشد و هر دو دلیل روشنی است که آنچه علامه حلی درباره وی گفته او زائد بر آنرا داشته است.
