دانشنامه اسلامی
اصحاب شمال به خدای بزرگ عقیده نداشته، کفر می ورزند:• «وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتَابِیهْ؛ اما کسی که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند می گوید: «ای کاش هرگز نامه اعمالم را به من نمی دادند». • «إِنَّهُ کَانَ لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ؛ چراکه او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمی آورد».
← بیان آیه
اصحاب شِمال معاد را انکار می کردند: • «وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ؛ و اصحاب شمال، چه اصحاب شمالی (که نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده می شود)»! • «وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ؛ و می گفتند: «هنگامی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا برانگیخته خواهیم شد؟!
← تفسیر آیات
اصحاب شِمال معتقد بودند که مال و قدرت در سعادتمندی آنان تأثیر دارد: • «وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتَابِیهْ؛ اما کسی که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند می گوید: «ای کاش هرگز نامه اعمالم را به من نمی دادند». • «مَا أَغْنَی عَنِّی مَالِیهْ؛ مال و ثروتم هرگز مرا بی نیاز نکرد».
← تفسیر آیات
...
