دانشنامه اسلامی
به ظهور لفظ نزد عرف در معنایی مطلق، ظهور اطلاقی گفته می شود؛ به بیان دیگر، ظهور اطلاقی به معنای دلالت ظنی راجح لفظ است بر شمول و سریان مفهوم که به وسیله مقدمات حکمت به دست می آید، مانند:ظهور اطلاقی لفظ " البیع " در " احل الله البیع " که بر حلّیت تمام معاملات دلالت می کند.
بیان صاحب نهایة الافکار
در کتاب " نهایة الافکار " آمده است." فلا محالة عند عدم نصب البیان علی التقیید متصلا بکلامه الملقی الی المخاطب فی مجلس التخاطب، ینعقد الظهور الاطلاقی للمطلق و تتحقق الدلالة التصدیقیة ".
