لغت نامه دهخدا شیونده. [ شی وَ دَ / دِ ] ( نف )مخلوطگشته. || لرزان شده. || برهم زده شده. ( ناظم الاطباء ). || برهم زننده. آمیزنده. || لرزنده. ( فرهنگ فارسی معین ).
