شیرین کاشتن

لغت نامه دهخدا

شیرین کاشتن. [ ت َ ] ( مص مرکب ) ( اصطلاح عوام ) کاری را نیکو انجام دادن. || گاه ، تمسخر و توهین را بکار رود: «به به ! شیرین کاشتی !».

فرهنگ معین

(تَ ) (مص ل . ) (عا. ) کاری را به بهترین وجه انجام دادن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) کاری را نیکو انجام دادن . توضیح گاه در مورد تمسخر و توهین به کار میرود : به به . شیرین کاشتی .

ویکی واژه

(عا.)
کاری را به بهترین وجه انجام دادن.