شوربوم

لغت نامه دهخدا

شوربوم. ( اِ مرکب ) شوره بوم. زمین شور که در آن نبات نروید. ( آنندراج ). شوره زار. زمین شوره. شوره کات.

فرهنگ معین

(اِمر. ) زمین شوره که در آن چیزی به عمل نیاید، شوره زار.

فرهنگ عمید

زمین شوره که در آن زراعت نمی شود، شوره زار، زمین بی حاصل.

فرهنگ فارسی

شوره زار، زمین بیحاصل، زمین بی زراعت
( اسم ) زمین شوره که در آن چیزی به عمل نیاید شوره زار .

ویکی واژه

زمین شوره که در آن چیزی به عمل نیاید، شوره زار.