دانشنامه اسلامی
حاج سیّدمحمّدباقر معروف به «حاج آقا» بن حاج سیّد اسداللّه بیدآبادی بن حاج سیدمحمدباقر حجةالاسلام شفتی، عالم فاضل فقیه کامل و ادیب شاعر. مادرش دختر ملّاعلی بن حاج میرزا خلیل طهرانی است. صاحب عنوان پس از وفات پدر (در سال ۱۲۹۰ق) به نجف اشرف مهاجرت نموده و نزد آقا شیخ محمّد حرزالدّین و سایر فضلاء تلمّذ نموده، در فقه، اصول و کلام صاحب نظر گردید. منزل او محفل علماء و ادباء و شعراء بوده است.
مهاجرات به اصفهان
او پس از فوت عموی خود حاج سیّدجعفر بیدآبادی در سال ۱۳۲۰ق به اصفهان مهاجرت نموده، مرجع مسائل شرعی مردم گردید و به تعمیر و تکمیل مسجد جدّ خود (مسجد سیّد) پرداخته و به نصب ضریح و نصب ساعت اقدام نمود. پس از وقوع استبداد صغیر و آشفتگی اوضاع مملکت، بار دیگر به نجف اشرف مهاجرت کرد، امّا به علّت درخواست های مکرّر مردم اصفهان، به موطن خود مراجعت نموده و به فاصله شش ماه پس از آن در روز سوم رمضان سال ۱۳۳۳ق بر اثر ابتلا به سکته وفات یافته و در مقبره مسجد سیّد مدفون گردید.
تأسیس کتابخانه
وی در نجف اشرف کتابخانه ای با چندین هزار کتاب نفیس داشت که پس از فوت ایشان فروخته شد و در بین فضلای نجف پراکنده گردید.
مهارت در شعر
...
