دانشنامه اسلامی
حاج سیّداحمد علم الهدی شیرازی معروف به «ابطحی»، فرزند حاج سیّدعلی اکبر طباطبایی یزدی، عالم جلیل فقیه، محدّث و فاضل کامل ادیب شاعر، در ۱۳ رجب ۱۲۹۷ق در شیراز متولّد شده، و از درس علمای آن دیار همچون حاج سیّدمحمّدعلی کازرونی و شیخ عبدالجبّار و میرزا ابراهیم محلاّتی بهره گرفت. از سال ۱۳۴۶ق در اصفهان ساکن شد، و متصدّی محضر شرعی گردید. خانه اش مجمع افاضل و محفل فضلاء و شعراء بود، خود او نیز در حفظ اشعار عربی و فارسی حافظه ای قوی داشت، و شعر فارسی و عربی را نیکو می سرود، و در اخلاق و ملکات نفسانی کم نظیر بود. وی سرانجام در پنج شنبه ۱۷ جمادی الثّانی ۱۳۸۲ق وفات یافت. جنازه به شیراز منتقل، و در شاهچراغ مدفون گردید.
دانشمندان و سخن سرایان فارس، ج۳، ص۶۵۷.
۱. ↑ دانشمندان و سخن سرایان فارس، ج۳، ص۶۵۷.۲. ↑ مهدوی، سید مصلح الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۲۱.۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباءالبشر، ج۱، ص۱۱۴.۴. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۶۸۳-۶۸۴.۵. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۱۹۱.۶. ↑ کاظمینی، محمد، دانشنامه مشاهیر یزد، ج۱، ص۶۴.۷. ↑ کاظمینی، محمد، دانشنامه مشاهیر یزد، ج۲، ص۶۸۳-۶۸۴.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۴۴۱.
...
