لغت نامه دهخدا
ذوالشهادتین. [ ذُش ْ ش َ دَ ت َ ] ( اِخ ) لقب خزیمةبن ثابت بن الفاکه صحابی انصاری مکنی بابی عمارة است. اجاز رسول اﷲ صلی اﷲ علیه و سلم شهادته بشهادة رجلین. ( کتاب المصاحف للسجستانی ). او غزوه بدر و مشاهد بعد آن را دریافت و بروزگار خلافت امیرالمؤمنین از اصحاب آن حضرت و در جنگ جمل ملتزم رکاب او علیه السلام بود و بروز صفین آنگاه که عمار یاسر کشته شد او شمشیر بکشید و بقتال درآمد تا شهادت یافت. و رجوع به جزو4 از ج 1 حبیب السیر ص 177 هشت سطر به آخر مانده شود.
