دیباجی سمرقندی. [ ی ِ س َ م َ ] ( اِخ ) مؤلف مجمع الفصحا نویسد: از حکما و فضلای قادر قاهر مداح ملک فضلون ومعاصر حکیم قطران تبریزی و اسدی طوسی بود و مداحی سایر ملوک زمان خود را مینمود مردی بود شوخ طبع و ظریف و اهل و همه فن حریف. ( از مجمع الفصحاء ج 1 ص 218 ).
دانشنامه آزاد فارسی
دیباجی سمرقندی (قرن ۵ق) شاعر ایرانی. در آذربایجان می زیست و ستایشگر خاندان شدادیان، به ویژه فضلون بن ابی السوار، و نیز هم روزگار اسدی طوسی و قطران تبریزی بود. از اشعار وی حدود دوازده بیت مانده است.