لغت نامه دهخدا
نگاری از سراپا باب بوسه
نگاری کش دهان باشد دبوسه.اشرف.یارب برهان ز شر این عمانم
وز کشتی و ناخدا و ملاحانم
نوعی ز دبوسه خاطرم رنجیده
گر حور دهد دو بوسه من نستانم.محمد صالح بیگ ولد میرزامؤمن تبریزی.
دبوسه. [ دَ س َ ] ( اِخ ) شهر کوچکی است میان بخارا وسمرقند و دبوسی نسبت بدانجاست و عده ای از علما بدین شهر منسوبند. رجوع به دبوس و دبوسی و دبوسیه شود.
