دارگروه

لغت نامه دهخدا

دارگروه. [ گ ُ ] ( اِ مرکب ) دار بدرختی گفته میشود که قطر آن بیش از ده سانتیمتر باشد. دارگروه جنگلی را میگویند که درختان آن رابتوان دار نامید. ( جنگل شناسی کریم ساعی ج 1 ص 117 ).

فرهنگ عمید

جنگلی که دارای درختان ستبر و انبوه باشد.

فرهنگ فارسی

دار بدرختی گفته میشود که قطر آن بیش از ده سانتیمتر باشد .