معنی خنگال | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

خنگال. [ خ ِ ] ( اِ ) سوراخ که نشانه تیر باشد . ( برهان قاطع ). سوراخهای خرد. این کلمه در اردبیل هنوز متداول است. ( یادداشت بخط مؤلف ). تکوک. فرجه. سوراخ. ( از آنندراج ) :
چون دیلمان زره پوش شاه و ترکانش
به تیر و زوبین بر پیل ساخته خنگال
درست گویی شیران آهنین چرمند
همی جهانند از پنجه آهنین چنگال.عسجدی. || قطعه های خرد. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
حسین آقا می الدرو پدلر
خنگال خنگال دو قریوپدلر.( یادداشت از مؤلف ).