خسباندن

لغت نامه دهخدا

خسباندن. [ خ ُ دَ ] ( مص ) خوابانیدن. خسبانیدن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
بخسبانم ترا من می خورم ناب
که من سرمست خوش باشم تو در خواب.نظامی.بخفت و بخفتن بخسباندشان
چو برخاست بر خاک بنشاندشان.نظامی.چنان خسبان چو آید وقت خوابم
که گر ریزد گلم ماند گلابم.نظامی.نخسبم تا نخسبانم سرت را
نیایم تا نیارم دلبرت را.نظامی.

فرهنگ معین

(خُ دَ ) (مص م . ) خواباندن .

فرهنگ عمید

۱. = خواباندن
۲. پایین آوردن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) خواباندن .

ویکی واژه

خواباندن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم