خرویله

لغت نامه دهخدا

خرویله. [ خ َرْ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) صدا و آواز گریه بسیار بلند. ( از برهان قاطع ) ( از آنندراج ) ( از انجمن آرای ناصری ) ( از ناظم الاطباء ). || آواز بلند. آواز بسیار بلند ورسا. ( از برهان قاطع ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). نوفه. نعره. ( یادداشت بخط مؤلف ). || صدای خر. نهیق. ( از آنندراج ) ( از انجمن آرای ناصری ).

فرهنگ معین

(خَ لِ ) (اِ. ) ۱ - بانگ و فریاد بلند. ۲ - صدای گریة بلند.

فرهنگ عمید

۱. بانگ و فریاد بلند و رسا.
۲. صدای گریۀ بلند.

ویکی واژه

بانگ و فریاد بلند.
صدای گریة بلند.