دانشنامه اسلامی
حیدرعلی مجیری فرزند اسداللَّه بن حیدرعلی، شاعر و ادیب معاصر در سال ۱۳۰۵ش در شهرضا متولّد شد. تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در شهرضا گذراند و سپس در رشته ادبیات در دانشگاه اصفهان تحصیل کرد و لیسانس دریافت نمود و به تدریس در شهرضا و سپس اصفهان مشغول شد. او در شعر طبعی روان داشت. سرانجام در ۷ فروردین ۱۳۸۵ش در اصفهان وفات یافته و حسب الوصیّه در زادگاه خود، در قبرستان عمومی امامزاده شاهرضا مدفون شد.
آثار
این آثار از اوست که هنوز به چاپ نرسیده است: ۱. «دیوان اشعار» ۲. «پند و حکمت در شاهنامه» ۳. «هزل و هجو در ادبیات فارسی» ۴. «هفت در ادب فارسی».این بیت از اوست: به بال عشق پریدم به سوی خلوت یار ••••• وصال دوست بود عیش و شادمانی من(مصاحبه با فرزند شاعر، آقای اسداللَّه مجیری در بهار ۱۳۸۷.)
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۴۸.
...
