معنی حسین حارثی

حسین حارثی

لغت نامه دهخدا

حسین حارثی. [ ح ُ س َ ن ِ رِ ] ( اِخ ) ابن عبدالصمدبن محمدبن علی بن حسین بن محمدبن صالح عاملی جباعی همدانی ملقب به عزالدین. وی پدر شیخ بهائی است و در علوم زمان دست داشت. وی در اول محرم 918 هَ. ق. 1512/ م. در جبع متولد شد و به اصفهان مهاجرت کرد و در قزوین پایتخت صفوی سکونت گزید و در سفر بحرین در قریه مصلی در بحرین در 8 ربیعالاول 984 هَ. ق. 1576 م. درگذشت و همانجا مدفون شد. مؤلفات بسیار دارد. ( ایضاح المکنون ) ( تنقیح المقال ممقانی ) ( معجم المؤلفین ) ( تاریخ آداب اللغه جرجی زیدان ) ( اعیان الشیعه ) ( ذریعه ).