جؤوه

لغت نامه دهخدا

( جؤوة ) جؤوة. [ ج ُ ئو وَ ] ( ع اِ ) جأی. ( منتهی الارب ). || زمین درشت که بسیاهی زند. ( منتهی الارب ). زمین سطبری است در سیاهی. || رنگی است از رنگ های اسب و شتر و آن سرخی است که بسیاهی زند. ( اقرب الموارد ). غبرة فی حمرة او کدرة فی صداءة. ( قاموس از اقرب الموارد ). گویا شارح قاموس و صاحب منتهی الارب در ترجمه «غبرة فی حمرة» اشتباه کرده و «غبرة» را بمعنی زمین دانسته اند در صورتی که مراد همان سرخیست که بسیاهی زند. در تاج العروس که مأخذ دو کتاب فوق است چنین آمده : لون من الوان الخیل والابل و هی ( غبرة فی حمرة او کدرة فی صدأه ) وفی الصحاح : حمرة تضرب الی السواده ». ( تاج العروس ).

دانشنامه عمومی

جووه ( به لاتین: Cüvə ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان آق داش واقع شده است. جووه ۴۹۶ نفر جمعیت دارد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم