دانشنامه اسلامی
جعفر بن محمد بن حسن یزدی، مشهور به جعفری از دانشمندان قرن نهم هجری و از سادات حسین شهر یزد و صاحب منصب در دستگاه دیوانی آن که شعر می سرود و جعفری تخلص می کرد. از تاریخ دقیق تولد مؤلف اطلاعی در دست نیست؛ به استناد شعری که وی در ۸۰۹ ق. در وصف باغ امیرشاهی سروده و نیز مقدمه تاریخ جدید یزد (تالیف پس از ۸۶۲ ق.) - که مؤلف در آن به گونه ای از جعفری یاد کرده که به نظر می رسد او در آن زمان درگذشته بوده است- می توان گفت که جعفری در نیمه دوم قرن هشتم به دنیا آمده است. وی با تخلص «جعفری» شعر می سروده است و این نام احتمالا نشانه علاقه او، به امامزاده ابوجعفر محمد بن عبیدالله (متوفی ۴۲۴ ق.) بوده است.
آثار
از جعفری علاوه بر تاریخ یزد ، دو اثر دیگر به نام های تاریخ کبیر و تاریخ جعفری یا تاریخ واسط موجود است.
منبع
نرم افزار تاریخ اسلامی ایران، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
