جدامیشی

لغت نامه دهخدا

جدامیشی. [ ج َ ] ( حامص ) جادوگری بوسیله سنگ. رجوع به برهان قاطع چ معین ج 4 حاشیه ص 2428 شود.

فرهنگ معین

(جَ ) [ مغ - فا. ] (حامص . ) جادوگری به وسیلة سنگ جده (=یده ). ضح . - مغولان و ترکان معتقد بودند که توسط چنین سحری می توانند طوفان های برف را در وسط تابستان ایجاد کنند.

فرهنگ عمید

نوعی جادوگری که ترکان و مغولان در جنگ ها با سنگ مخصوصی به نام یده انجام می دادند و معتقد بودند می توانند در هر فصل از سال برف و باران نازل کنند و باعث شکست دشمن شوند.

ویکی واژه

جادوگری به وسیلة سنگ جده (=یده)
مغ -
توضیح - مغولان و ترکان معتقد بودند که توسط چنین سحری می‌توانند طوفان‌های برف را در وسط تابستان ایجاد کنند.