دانشنامه اسلامی
اصحاب اعراف بر بهشتیان تحیت و سلام می فرستند.«وبینهما حجاب وعلی الاعراف رجال یعرفون کلا بسیمـیهم ونادوا اصحـب الجنة ان سلـم علیکم لم یدخلوها وهم یطمعون»؛ و در میان آن دو ( بهشتیان و دوزخیان )، حجابی است؛ و بر « اعراف » مردانی هستند که هر یک از آن دو را از چهره شان می شناسند؛ و به بهشتیان صدا می زنند که: «درود بر شما باد!» امّا داخل بهشت نمی شوند، در حالی که امید آن را دارند. (برخی مفسران، معتقدند: فاعل «نادوا» اصحاب اعراف هستند. (
معنای اعراف
((اعراف)) در لغت جمع عرف (بر وزن گفت) به معنی محل مرتفع و بلند است، و اینکه به یالهای اسب و پرهای بلند پشت گردن خروس ، ((عرف الفرس)) یا ((عرف الدیک)) گفته می شود به همین جهت است که در محل مرتفعی از بدن آنها قرار دارد.
