دانشنامه اسلامی
بینه در لغت به معنای امر واضح، حجت و برهان است. در دعاوی حقوقی به معنای شهود معتبر شرعی است؛ مانند دو مرد عادل یا یک مرد عادل و دو زن عادل یا چهار زن عادل. در فقه غالبا منظور از بینه، دو مرد عادل است.
واژه بینه در قرآن و روایات و همچنین کاربردهای دیگر، بیشتر معنای لغوی آن مد نظر است. برای مثال در آیه «قُلْ إِنِّی عَلَیٰ بَیِّنَةٍ مِّن رَّ بِّی» (بگو: «من از جانب پروردگارم دلیل آشکاری دارم» در معنای لغوی آن به کار رفته است.
