براورنده

لغت نامه دهخدا

( برآورنده ) برآورنده. [ ب َ وَ رَ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) نعت فاعلی از برآوردن. بلندکننده. رفعت بخشنده :
خدایگان جهان خسرو بزرگ اورنگ
برآورنده نام و فرو برنده ننگ.فرخی.رجوع به برآوردن شود.

فرهنگ عمید

( برآورنده ) ۱. بالابرنده.
۲. رواکننده، کسی که جاجت دیگری را روا می کند.

فرهنگ فارسی

( بر آورنده ) نعت فاعلی از بر آوردن بلند کننده .