دانشنامه اسلامی
شکر آن خدای را که از لطف و کرم، ما را به منزل دائمی (بهشت) وارد کرد، که در اینجا هیچ رنج و المی به ما نرسد و ابدا ضعف و خستگی نخواهیم یافت.
همان که از فضلش ما را در این سرای جاودان جای داد، که در آن هیچ رنجی و هیچ سستی و افسردگی به ما نمی رسد.
همان که ما را به فضل خویش در سرای ابدی جای داد. در اینجا رنجی به ما نمی رسد و در اینجا درماندگی به ما دست نمی دهد.
آن خدایی که ما را از فضل خویش بدین سرای جاویدان درآورد، که در آنجا نه رنجی به ما می رسد و نه خستگی.
همان کسی که با فضل خود ما را در این سرای اقامت (جاویدان) جای داد که نه در آن رنجی به ما می رسد و نه سستی و واماندگی!
He who has settled us in the home of duration out of His bounty. There touches us not in it any fatigue, and there touches us not in it weariness ."
"Who has, out of His Bounty, settled us in a Home that will last: no toil nor sense of weariness shall touch us therein."
