دانشنامه اسلامی
مصحح در ابتدای کتاب با اشاره به منحصربهفرد بودن نسخه اثر، به نقل از استاد خویش، کتاب را این چنین معرفی میکند: «این کتاب اگرچه فلسفه اشراق نیست اما کلام محض نیز نمیباشد. علامه در این کتاب فلسفه مشاء را با شم کلامی بیان کرده است».
بر کتاب حکمة العین شروح مختلفی نوشته شده و کاتبی قزوینی اولین کسى که بر کتاب حکمة العین شـرح نـوشته است. وى شرح خود را «بحر الفوائد فی شرح عین القواعد» نام نـهاده اسـت. ناگفته نماند که حکمة العین -شامل طبیعیات و الهیات- یکى از دو بخش کتاب عین القواعد است. بـخش دیگـر آن در زمینه منطق موسوم به منطق العین مىباشد. البته بعدها بهاشتباه بحر الفوائد را تـنها شـرحى بـر قسمت منطق معرفى کردهاند.
علامه، حکمة العین را به همان سیاق و روش کشف المراد که در شرح تجرید الإعتقاد خواجه طـوسى نـوشته، شـرح کرده است.
شیوه عـلامه در شـرح تجرید بدینصورت است که سخن خواجه را با کلمه «قال:...» ذکر کرده و سپس بـا آوردن کـلمه «أقول:...» شرح خود را بر آن سـخن نـگاشته است و در هر جا کـه لازم بـوده، به تاریخچه موضوع موردبحث نیز اشاره کرده است. همین کار باعث شده که کشف المراد علاوه بر بیان مـقصود تـجرید، کلیات مباحث علم کلام را نیز دربـرداشته بـاشد.
در مقدمه سی صفحهای ابتدای کتاب که به زبان فارسی نوشته شده اطلاعات ارزشمندی در رابطه با متن و شرح ارائه شده که عناوین این مطالب به ترتیب عبارتند از:
