اورنجن

لغت نامه دهخدا

( آورنجن ) آورنجن. [ وَ رَ ج َ ] ( اِ ) آبرنجن. برنجن.
- پای آورنجن ؛ پاآبرنجن. خدمه. خلخال.
- دست آورنجن ؛ دست آبرنجن. دست برنجن. دست بند. سِوار. جباره.
اورنجن. [ اَ رَ ج َ ] ( اِ ) میلی باشداز طلا و نقره و امثال آن که زنان بر دست و پای کنند. آنچه در دست کنند دست اورنجن و آنچه در پای کنند پای اورنجن خوانند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

فرهنگ معین

( آورنجن ) (وَ رَ جَ ) (اِمر. ) ۱ - دست بند، دست برنجن . ۲ - خلخال ، پای آورنجن .

فرهنگ عمید

( آورنجن ) = برنجن
= برنجن

فرهنگ فارسی

( آورنجن ) ( اسم ) ۱ - دست بند دست آبرنجن دست برنجن . ۲ - خلخال پای آورنجن .
برنجن، حلقه فل ی که زنان به مچ دست یاپامیکنند، اکنون النگویادستبندمیگویند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال چوب فال چوب فال انبیا فال انبیا فال تک نیت فال تک نیت