دانشنامه اسلامی
ترق (۱ بار)ترقوه (۱ بار)
«تَراقِی» جمع «ترقوه» به معنای استخوان هایی است که گرداگرد گلو را گرفته است، و رسیدن جان به گلوگاه، کنایه از آخرین لحظات عمر است; زیرا هنگامی که روح از بدن بیرون می رود، اعضایی که فاصله بیشتری از قلب دارند (مانند دست و پاها) زودتر از کار می افتند، گویی روح تدریجاً خود را از بدن بر می چیند تا به گلوگاه برسد.
