افتاب ناک

لغت نامه دهخدا

( آفتاب ناک ) آفتاب ناک. ( ص مرکب ) آفتاب گن. آفتاب گین. پرآفتاب. بسیارآفتاب.
- آفتاب ناک شدن روز ؛ بی ابر شدن آن : شمس ؛ آفتاب ناک شدن روز. ( صراح ).
- روزی آفتاب ناک ؛ بی ابر. صحو.

فرهنگ عمید

( آفتابناک ) دارای آفتاب، روز آفتابی. آفتابگین.

فرهنگ فارسی

( آفتاب ناک ) پر آفتاب