اعفاج

لغت نامه دهخدا

اعفاج. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ عِفج ، روده مردم و اسب و سباع که طعام از معده بدان نقل کنند. ( آنندراج ). ج ِ عِفج و عَفِج ، بمعنی روده مردم و اسب و سباع که طعام از معده بدان نقل کنند. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). ج ِ عِفج ، عَفج ، عَفَج ، عَفِج ، بمعنی آنچه طعام از معده بدان منتقل شود. ( از اقرب الموارد ). اَمعاء. ( بحر الجواهر ). و رجوع به کلمات مزبور شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم