لغت نامه دهخدا اشکردن. [ اِ ک َ دَ ] ( مص ) شکردن وشکاردن. ( ناظم الاطباء ) ( لغات شاهنامه ) : نبودی به گیتی چنین کهترم که هزمان بدو پیل و دیو اشکرم.فردوسی.
فرهنگ معین (اِ کَ دَ ) (مص م . ) نک شکردن .، ( آش کردن ) (کَ دَ ) (مص م . ) دباغی کردن ، پیراستن چرم .
