دانشنامه اسلامی
میرزا اسماعیل خان متخلّص به «ثاقب» و ملقّب به «تاج الشّعراء» فرزند میرزا نصراللّه لاوی سمیرمی متخلّص به «شهاب» و ملقّب به «تاج الشّعراء» بن ملاّمحمّد بن ملک احمد، شاعر و ادیب دانشمند، در سال ۱۲۸۵ق متولّد شد، در اصفهان علم و ادب آموخت. در عموم انجمن های ادبی، حاضر می شد، و در اواخر عمر، از اساتید پیش کسوت انجمن ادبی شیدا در اصفهان به شمار می رفت. وی قسمتی از مراثی و مجالس تعزیه دیوان پدرش را در سال ۱۳۱۹ق طبع نموده؛ امّا دیوان اشعار خودش هنوز طبع نگردیده است. ثاقب در ۲۹ محرّم وفات یافت، و در یکی از اتاق های تکیه تویسرکانی در تخت فولاد مدفون شد. اخیرا اتاق های این تکیه را خراب کرده اند. این شعر از او است: "با جلوه بالای تو سرو چمنی را•••سر از پی دعوی دگر افراختنی نیست".
مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۸۸.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۸۸.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۵۸۴.
...
