دانشنامه اسلامی
عجل (۴۷ بار)هم (۳۸۹۶ بار)
خواستن با عجله است . * . بنظر میآید که عدم اثم در هر دو جا راجع به تعجیل و تأخیر است یعنی: هر که در دو روز بعد از نحر در خروج از «منی» تعجیل کند و بعد از ظهر روز دوازدهم ذوالحجة از «منی» خارج شود بر او گناهی نیست و هر که تأخیر کرده روز سیزدهم بیرون رود گناهی ندارد. عیّاشی در ضمن حدیثی از امام باقر «علیه السلام» نقل کرده « ... وَ مَن تَأخَّرَ فَلا اِثمَ عَلَیهِ لَمَن اتَّقی»، «مِنهُمُ الصَّیدَ وَاتَّقی الرَّفَثَ وَالفسُوقَ وَالجِدالَ وَ ما حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیهِ فی اِحرامِهِ». از روایات اهل بیت علیهم السلام ظاهر میشود که «فَلا اِثمَ عَلَیهِ» راجع به تعجیل و تأخیر نیست بلکه منظور آنست: که گناهان حاج در هر دو صورت مغفور است المیزان در این باره بیان عالی دارد به آن رجوع شود و هم از فقیه نقل میکند که از آیه فوق از امام صادق «علیه السلام» سؤال شد فرمود: «لَیسَ هُوَ عَلی اَنَّ ذلِکَ واسِعٌ اِن شاءَ صَنَعَ ذا، لکِنَّهُ یَرجِعُ مَغفُوراً لَهُ لاذَنبَ لَهُ».
