اثث

لغت نامه دهخدا

اثث. [ اُ ث ُ ] ( ع اِ ) ج ِ اَثاث. ( منتهی الارب ).

[ویکی الکتاب] معنی أَسَّسَ: بنیان گذاشت
معنی أُسِّسَ: بنیان گذاشته شده
تکرار در قرآن: ۲(بار)
«اثّ» به معنای کثرت و درهم پیچیدگی.