ابومروان ابن حبیب

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ حَبیب ، ابومروان عبدالملک بن حبیب بن سلیمان سلمی (ح ۱۷۴- ۲۳۸ یا ۲۳۹ق /۷۹۰-۸۵۲ یا ۸۵۳م )، محدث ، فقیه ، ادیب ، نحوی ، شاعر و نسّابه اندلسی است.
وی از موالی قبیله سلیم و یا به گفته ابن حارث از خود قبیله سلیم بوده است . قاضی عیاض نیای بزرگ او را ربیع بن سلیمان یاد کرده است . نیاکان وی اهل طلیطله بوده اند، اما نیای وی سلیمان به قرطبه کوچ کرده و پدر او حبیب (د ۲۲۱ق /۸۳۵م ) در «فتنة الربض » به البیره مهاجرت کرده است . وی به حبیب عصار شهرت داشته و از فقیهان قرطبه به شمار می رفته است .
زندگی نامه
تولد ابن حبیب به درستی روشن نیست . ذهبی تولد او را پس از ۱۷۰ق /۷۸۶م دانسته است . درگذشت او را به اختلاف در ۲۳۲ق /۸۴۶م یا ۴ رمضان ۲۳۸ نوشته اند و حمیدی درگذشت او را بنا به قولی ۱۲ ذیحجة ۲۳۹ق در شهر قرطبه ذکر کرده است .
← تحصیل
حمیدی نوشته است که ابن حبیب ، مالک بن انس را درک کرده و از او حدیثی روایت کرده است . لیکن نظر به وفات مالک در ۱۷۹ق /۷۹۵م در مدینه ، و ولادت ابن حبیب در ۱۷۴ق در اندلس این امر بعید می نماید. به نوشته مقری ابن حبیب عقاید فقهی ویژه خود داشته که در کتابهای مالکیان نقل شده است ، اما ابن فرضی معتقد است که او به علم حدیث آگاهی نداشت و صحت و سقم احادیث را نمی دانست و سهل انگار بود. ذهبی گوید: ابن حبیب در روایت متقن نبود و احادیث را بی محابا نقل می کرد. نقل وی با اجازه و حتی با وِجاده بود و در شناخت اصحاب حدیث متحمل رنج و زحمت نمی شد و ابوعمر صدفی به نقل از احمد بن خالد نقل کرده که ابن حبیب دروغگو بوده و دروغ وی در کتاب الواضحه او آشکار شده است . ابن عبدالبر نیز گفته است که مردم زمانش نسبت دروغ به او داده اند و ابن حزم نیز او را ضعیف دانسته است ، اما شکی نیست در اینکه وی صحفی (کسی که مطالب و احادیث را بدون استاد از روی کتب و صحیفه ها می خواند) بوده است ، مقری نیز آگاهی وی به حدیث را مسلم نمی داند.
مذهب
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال تک نیت فال تک نیت فال سنجش فال سنجش