دانشنامه اسلامی
ابومحمّد عبداللّه بن عمران بن ابوعلی اسدی، از محدّثین عامّه اصفهان در قرن سوم هجری بوده است. از موالی سُراقه بن وهب اسدی اصفهانی است. جدّش ابوعلی در زمان خلافت مراوان بن عبدالملک به اصفهان آمد.صاحب عنوان چندی در اصفهان به استماع حدیث مشغول بوده و آنگاه به ری رفته و آنجا ساکن شده است. از وکیع در تفسیرش و از ابوداود و یحیی بن ضریس و یحیی بن آدم و جریر و عثّام بن علی روایت کرده و ابوالعباس احمد بن اسحاق بن ابراهیم جوهری (حمویه ثقفی) از او نقل حدیث کرده است.
ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبداللّه، ذکر اخبار اصفهان، ج۲، ص۴۶.
۱. ↑ ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبداللّه، ذکر اخبار اصفهان، ج۲، ص۴۶.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۳۴۲.
...
