دانشنامه اسلامی
ابوعبداللّه خطیب اصفهانی معروف به اسکافی، ادیب، لغوی، نحوی، از ادبای قرن چهارم و پنجم هجری است. وی شعر عربی را فصیح و بلیغ می سروده است. در ری از مصاحبان صاحب بن عبّاد بوده، و در آن شهر، منصب خطابت را بر عهده داشته است. وی در سال ۴۲۷ق وفات یافته است.
آثار و تالیفات
تالیفاتی دارد که از آن جمله است:۱. دره التّنزیل، در آیات متشابهه، مطبوع در مصر؛۲. شواهد سیبویه؛۳. الغرّه؛۴. غلط کتاب العین جاحظ؛۵. لطف التّدبیر؛۶. مبادی اللّغه العربیّه، مطبوع در مصر؛۷. نقد الشّعر.
مافرّوخی اصفهانی، مفضّل بن سعد، محاسن اصفهان، ص۳۱.
۱. ↑ مافرّوخی اصفهانی، مفضّل بن سعد، محاسن اصفهان، ص۳۱.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۵۱.
منبع
...
