دانشنامه اسلامی
وی مولای «محمد بن ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب» بود.
نووی یحیی، تهذیب الاسماء و اللغات، ج۱، ص۳۰۵-۳۰۶، قاهره، ۱۹۲۷م.
اعرج در تاریخ نحو عربی و روند تحول آن، در نقطه حساسی جای گرفته است. بحث در این است که از ابوالاسود دؤلی (ولادت اواخر قرن اول قمری /۷ میلادی) که نخستین اشارات به علم نحو را از زبانش نقل کرده اند، تا سیبویه (تولد ۱۷۷ قمری /۷۹۳ میلادی) که بزرگترین کتاب نحو را تدوین کرده، چه حوادثی رخ داده است و چه کسانی دست اندرکار بوده اند که نحو در این اندک مدت، به این درجه از کمال رسیده است.
← اعرج و ابوالأسود دؤلی
بیشترین شهرت اعرج پس از نحو، در علم قرائت است. او قرائت را از کسانی چون ابن عباس ، ابوهریره و عبدالله بن عیاش بن ابی ربیعه آموخت
ابن جزری محمد، غایة النهایة، ج۱، ص۳۸۱، به کوشش برگشترسر، قاهره، ۱۳۵۱ق /۱۹۳۲م.
...
