دانشنامه اسلامی
بعضی ولادت وی را در ۵۱۴ق نیز ضبط کرده اند. او مردی پارسا و عابد بود و از راه وراقی زندگی را می گذراند، ولی با این حال مرجعیت فتوا در اصفهان با او بود.
موقعیت علمی
آراء فقهی او حتی در دیگر نقاط نیز مورد توجه بوده چنان که رافعی فقیه نامدار شافعی در زمان حیات ابوالفتوح یا اندکی پس از وفات وی در کتاب خود از او نقل کرده است. وی مدتی به وعظ پرداخت، سپس آن را ترک گفت و کتابی در آفات وعظ و نصیحت به واعظان نوشت
مشایخ
در ۵۵۷ق به بغداد سفر کرد و در آن جا از محمد بن عبدالباقی معروف به ابن بطی حدیث شنید. همچنین او صحیح بخاری را از غانم بن احمد جلودی ، معرفه علوم الحدیث حاکم نیشابوری را از ابوالقاسم اسماعیل بن محمد بن فضل والمعجم الکبیر و المعجم الصغیر طبرانی را از فاطمه جوزدانی ، در اصفهان فراگرفت. از دیگر مشایخ او در حدیث می توان ابوالفضل عبدالرحیم بن احمد بغدادی و قاسم بن فضل صیدلانی را نام برد.وی همچنین از زاهر بن طاهر شحامی ، اسماعیل بن فضل بن اخشید و عبدالعزیز بن محمد آدمی اجازه نقل حدیث گرفت.
شاگردان
...
