ابن زهر ابومروان عبدالملک بن محمد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابومروان عبدالملک بن محمد بن مروان بن زهر، فقیه و طبیب اشبیلی، یکی از شخصیت های ابن زهر می باشد؛ اِبْن زُهْر، لقب افراد خاندانی منسوب به اِیاد بن مَعَدّ بن عدنان که در سده های ۴ تا ۷ق/۱۰ تا ۱۳م، فقیهان، پزشکان، ادیبان و وزیرانی نامدار از آن برخاستند.
ابومروان عبدالملک بن محمد بن مروان بن زهر (د ح۴۷۰ق/ ۱۰۷۷م)، فقیه و طبیب اشبیلی.از تاریخ تولد و استادان وی آگاهی در دست نیست، ولی نوشته اند که نخست به شیوه پدر به تحصیل فقه و حدیث و علوم قرآنی پرداخت، اما بعد به علوم دیگر علاقه مند شد
ابن ابار، محمد بن عبدالله، التکملة لکتاب الصله، ج۳، ص۶۰۶، به کوشش عزت عطار، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۶م.
ابومروان در پزشکی شهرتی به سزا یافت و سرآمد پزشکان روزگار خود شد.
ابن ابار، محمد بن عبدالله، التکملة لکتاب الصله، ج۳، ص۶۰۶، به کوشش عزت عطار، قاهره، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۶م.
ابومروان در دانیه درگذشت
ابن خلکان، احمد بن محمّد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۴۳۷.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم