دانشنامه آزاد فارسی
کتابیاز ابوعلی فارسی (م ۳۷۷ق). به زبانعربی، در علم قرائت قرآن. مؤلفً این کتاب را به نام عضدالدوله دیلمی، تألیف و به او تقدیم کرده است. ابوعلی فارسی در این کتاب ابتدا قرائت های مختلف را بیان داشته و سپس عقاید خویش را بر هر یک از قرائات شرح می دهد و در نهایت، رأی نهایی خود و علل نحوی و نتایج تفسیری اش را بیان می کند. در این کتاب از اشعار و امثال عربی و گفتار ادیبان و بزرگان نیز استفاده شده است. این کتاب در ۱۴۰۳ق در مصر به چاپ رسیده است.