پکا

لغت نامه دهخدا

پکا. [ پ ُ ] ( اِ ) صاحب فرهنگ شعوری گوید نوعی درخت است.

فرهنگ فارسی

نوعی درخت است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم