معنی منادمت | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

منادمت. [ م ُ دَ / دِ م َ ] ( از ع ، اِمص ) هم نشینی. ( غیاث ). ندیمی و همنشینی و هم سفرگی. ( ناظم الاطباء ). ندیمی کردن. همدمی. هم پیالگی. حریفی شراب. منادمة. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : او گفت : در مجلس سلطان در وقتی که به شرف مؤاکلت و منادمت اختصاص یافته بود... ( تاریخ بیهق ص 100 ). وزیر معلمی استاد آورد و بفرمود تا آداب وزارت و شرایط منادمت... بر وی تلقین کرد. ( سندبادنامه ص 332 ). به مجالست و مؤانست و منادمت خویش مخصوص گردانید. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 308 ). به مطالعه کتب و منادمت دوات و قلم مشغول شد. ( ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 384 ). به خدمت سلطان رسید و به معاشرت و منادمت او مخصوص شد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 ص 435 ). ارباب معنی به منادمت او رغبت نمایند. ( گلستان ). چون او را ... بر بساط قرب و مکالمت و منادمت جای دادند. ( مصباح الهدایه چ همایی ص 296 ). رجوع به منادمة شود.
منادمة. [ م ُ دَ م َ ] ( ع مص ) با کسی ندیم کردن. ( المصادر زوزنی ). با همدیگر به مجلس شراب نشستن و همنشینی کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نشانیدن کسی رادر مجلس شراب و همنشینی کردن با او. نِدام. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به منادمت شود.