دانشنامه اسلامی
یکی از شبهاتی که در بحث امامت بر اساس بینش تشیع مطرح است، ناسازگاری این باور با سیره و روش امیر مؤمنان علی(ع) است. گفته می شود آنچه از سیره آن گرامی ثابت است معاشرت و عدم منازعه وی با خلفا، پرهیز از درگیری آن حضرت با آنان، نام گذاشتن برخی از فرزندان خویش را به نام آنان، خیرخواهی و شرکت آن حضرت در مشورت و وصلت با آنان است و این حاکی از پذیرش خلافت آنان از ناحیه آن حضرت و مشروعیت خلافت آنان است. جزوه حاضر تحقیق و بررسی فشرده ای پیرامون این مسئله و پاسخ به شبهه مذکور است. در این جزوه کیفیت روابط آن حضرت با صحابه و خلفا و خانواده های آنان مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
کتاب به زبان فارسی و در دوران معاصر نوشته شده است.
کتاب با دو مقدمه از ناشر و نویسنده آغاز و مطالب در یازده عنوان کلی، تنظیم شده است.
در مقدمه نخست، به این نکته اشاره گردیده که عرضه درست، کارشناسانه، منطقی و استوار فرهنگ اهل بیت(ع)، می تواند جلوه های ماندگار میراث خاندان رسالت و پرچم داران بیداری و حرکت و معنویت را در معرض دید جهانیان قرار دهد و در کالبد دنیای خسته از جهالت مدرن و خودکامگی جهان خواران و فرهنگ های ضد اخلاق و انسانیت و در راستای حکومت جهانی امام عصر(عج) جانی تازه بدمد و اثر حاضر، گامی است در راستای تحقق این امر.
در مقدمه نویسنده، علاوه بر موضوع کتاب، به چند نکته اشاره شده است ازجمله اینکه: شیعه امامیه گرچه به پیروی از کتاب و سنت مانند برخی از دانشمندان اهل سنت به این اصل که همۀ صحابه از عدالت برخوردار بوده اند معتقد نیست، ولی در مورد صحابه بر این مواضع تأکید دارد :
